- rozczulać się
- несов.тро́гаться, умиля́тьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozczulać się – rozczulić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać wzrastającą czułość, tkliwość, współczucie; roztkliwiać się, rozrzewniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozczuliła się, słuchając tej historii o nieszczęśliwej miłości. Rozczulał się, wspominając swoje dzieci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ślimaczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, ślimaczyć sięczę się, ślimaczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odbywać się, upływać, biec bardzo wolno, wolniej, niż należałoby tego oczekiwać; ciągnąć się, wlec się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzruszać się – wzruszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doznawać uczucia tkliwości, czułości, współczucia, litości; rozczulać się, rozrzewniać się, roztkliwiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzruszać się do głębi, bez powodu. Wzruszyć się na czyjś widok. Wzruszyć się melodramatem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmiękczać się – zmiękczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się bardziej miękkim, mniej twardym lub mniej sztywnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skóra się zmiękczyła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roztkliwiać się – roztkliwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się tkliwym; rozrzewniać się, rozczulać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lubiła roztkliwiać się nad sobą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozczulić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozczulać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozczulić — dk VIa, rozczulićlę, rozczulićlisz, rozczulićczul, rozczulićlił, rozczulićlony rozczulać ndk I, rozczulićam, rozczulićasz, rozczulićają, rozczulićaj, rozczulićał, rozczulićany «wywołać u kogoś wzruszenie; rozrzewnić, roztkliwić» Rozczulić kogoś… … Słownik języka polskiego
roztkliwiać — ndk I, roztkliwiaćam, roztkliwiaćasz, roztkliwiaćają, roztkliwiaćaj, roztkliwiaćał, roztkliwiaćany roztkliwić dk VIa, roztkliwiaćwię, roztkliwiaćwisz, roztkliwiaćtkliw, roztkliwiaćwił, roztkliwiaćwiony «czynić tkliwym, czułym, wprawiać w stan… … Słownik języka polskiego
rozrzewniać — ndk I, rozrzewniaćam, rozrzewniaćasz, rozrzewniaćają, rozrzewniaćaj, rozrzewniaćał, rozrzewniaćany rozrzewnić dk VIa, rozrzewniaćnię, rozrzewniaćnisz, rozrzewniaćnij, rozrzewniaćnił, rozrzewniaćniony «usposabiać rzewnie, wzruszać, rozczulać,… … Słownik języka polskiego
mięknąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, mięknąćnę, mięknąćnie, mięknąćnij, mięknąćmiękł || mięknął, miękli {{/stl 8}}– zmięknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się miękkim (w zn. 1.);… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mięknąć — ndk Vc, mięknąćnę, mięknąćniesz, mięknąćnij, miękł a. mięknąćnął, mięknąćkła, mięknąćkli «stawać się miękkim, tracić twardość» Asfalt miękł od upału. Len mięknie w wodzie. przen. a) «stawać się mniej intensywnym, wyraźnym, ostrym; łagodnieć,… … Słownik języka polskiego